Altın Böcek – Edgar Allan Poe | Kitap Yorumu

Altın Böcek - Edgar Allan Poe

İlk kez 1942’de yayımlanan ve benim, Can Yayınları’nın Amazon ile işbirliği yaparak bastığı Lacivert Klasikler dizisiyle okumaya başladığım Altın Böcek, bana biraz Aytaşı‘nı anımsattı. Genel olarak bakınca aslında pek bir alakaları da yok. Zaten Altın Böcek ilk kez 1842’de yayımlandığı için, Aytaşı‘nın ondan esinlendiğini söyleyebiliriz.

48 sayfalık Altın Böcek, Nazire Ersöz çevirisiyle okurla buluştu.

Altın Böcek’in Konusu

İsmi belirsiz bir anlatıcının arkadaşlarından biri olan Legrand’ın altın bir böcek bulması ve ısırılmasıyla başlayan macera; Legrand’ı, sadık kölesini ve anlatıcıyı epey gizem dolu ve biraz da korkunç bir yolculuğa çıkarır.

Gizem gün yüzüne çıkmaya başladığında ise şaşırtıcı bir dizi şifre bizi beklemektedir.



İlginç, Kısmen Şaşırtıcı Bir Kısa Öykü Altın Böcek

Edgar Allan Poe hayranı pek sayılmam, yıllar yıllar önce bir iki kısa öyküsü okumuş; ne dehşete düşmüş ne korkmuştum. Elimde birkaç öyküsü daha olsa da bu kitaba kadar okumayı hiç düşünmemiştim. Kendisini etkileyici bulmadığımı anlamışsınızdır.

48 sayfalık, çoğu kimsenin bir oturuşta bitirebileceği ve belki de çokça eğlenebileceği bir kısa öykü bu. Ne var ki benim aklıma bir soru takıldı (ki spoiler olmaması için burada size çıtlatıp keyfinizi kaçırmayacağım) ve bu yüzden de pek tat alamadım.


Belki de ufak bir anlam-çeviri kaymasıdır, kimbilir?

Benim için neden-sonuç ve bazen de nasıl sorusu önemlidir. Özellikle de Legrand konusunda, bu kitap neden-sonucu iyi açıklıyor denebilir. Akıcı ve net de bir dili var. Çeviride sıkıntı olmamış diye yorum yapabilirim. Okurken yorulma sezinlemiyorsunuz.

Bir köleye Jüpiter diyerek göndermelerine başlayan Poe, daha sonra altın böcekle daha çok göndermeye yer veriyor. Zaten kısa öykülerin de olayı hep göndermeleridir.

Kapağı özellikle dikkatimi çekti aslında. İnsanın gözünü alıyor -hele benim gibi mavi ve mor hastasıysanız.

Şayet gizemleri, altını ve gotiği seviyorsanız bu kısa öyküye göz atabilirsiniz.

Can Yayınları’ndan istediğim bir şeyse, kitabın sonundaki Lacivert Klasikler dizisi kitaplarını yeni baskılarda gözden geçirmeleri. Çok özensiz bir liste olmuş. 

Yıldızlar 3


Merve Özcan

Çevirmen, eski editör. Çokbilmiş. Kedisever. Usta geyikçi. Muzip. Meraklı. Geveze. Çocuk ruhlu.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site reCAPTCHA korumasındadır. Google Gizlilik Politikası ve Hizmet Şartları geçerlidir.

Next Post

Kitap Yorumu: Dövüş Kulübü - Chuck Palahniuk (Özet)

Sal Haz 29 , 2021
Ayrıntı Yayınları'nın en bilinen Yeraltı Edebiyatı kitaplarından biri olan, Chuck Palahniuk'un yazdığı Dövüş Kulübü'nun kitap yorumu.
Dövüş Kulübü kitap yorumu

Bu yazılara da bakın